Water
De Dreilägerbachtalsperre en zijn zijrivieren Hasselbachgraben en Schleebachhanggraben.
De dam is tussen 1909-1912 gebouwd en is samen met de Kalltalsperre, de Perlbachtalsperre en de Rurtalsperre een van de grote watervoorzieningsdammen in de westelijke Eifel. De Dreilägerbachtalsperre voorziet grote delen van de stedelijke regio van drinkwater. Dat was niet mogelijk met het water van de gelijknamige Dreilägerbach alleen. Er werden sloten gebruikt om ervoor te zorgen dat het water uit de omliggende beken ook de dam instroomt. Een daarvan is de Hasselbachgraben, die in het Raffelsbrandgebied water uit het oosten verzamelt, en de Schleebachhanggraben aan de westkant. De Sternroute voert langs beide loopgraven <Wikipedia>. Tegenwoordig wordt in de Roetgener filterinstallatie vooral het water uit de Obersee behandeld.
Dreilägerbachtalsperre uitlopers ©www.heugeve-roetgen.de, Rolf Wilden
Natuur
Het noordelijke Eifelbeukenbos
De natuurlijke boscel "Kreitzberg" maakt deel uit van het natuurbeschermingsprogramma NRW. Hier wandel je door een typisch Noord-Eifel beukenbos met bomen die in sommige gevallen meer dan 150 jaar oud zijn, zoals in vroeger eeuwen vaak in de Noord-Eifel te vinden was.
“Deze natuurlijke boscel ligt in de Hoge Venen, vlakbij het dorpje Zweifall. Het terrein loopt naar het noordoosten af richting het dal van de Krebsbach. De hoogte varieert van 400 tot 445 m boven zeeniveau. NHN. Het klimaat is subatlantisch met kleine schommelingen in temperatuur en neerslag in de loop van het jaar. De jaargemiddelde temperatuur is 7,7°C, de jaarlijkse neerslag is vrij hoog met 1100 mm. Het gebied behoort tot de noordelijke Eifel, de rotsen zijn van kwartsiet, gestreepte leisteen en fyllitische leisteen. De voedingswaarde van de bodem is meestal maar laag, de pH-waarde ligt in het sterk zure bereik. De stam gaat terug tot 1839, toen op het gebied een berkenbos groeide, dat toen 24 jaar oud was. Het noordelijke en zuidelijke deel van de natuurlijke boscel behoorden tot verschillende bosafdelingen, het noordelijke deel, genaamd "Kreutzberg",Naast de jonge berken stonden er een paar eiken, terwijl in het zuidelijke deel, "Schüttepohl", in die tijd nogal wat oudere eiken en beuken groeiden. In de volgende tijd werden eiken en dennen binnengebracht. De voorraad was echter fragmentarisch en dus werd in 1892 en opnieuw in 1909 het voorstel gedaan om het gebied te kappen en sparren te planten. Dit is echter niet gebeurd, zodat veel van de huidige bomen uit het midden van de 19e eeuw stammen en in het zuidelijke deel staan nog oudere bomen. De huidige samenstelling van de plantensoorten komt grotendeels overeen met die van de natuurlijke vegetatie. De overblijfselen van het gebroken bos zijn typerend voor de vochtigere gebieden van de Eifel en zijn nog intact. Het onderwerp van wetenschappelijke observatie in deze natuurlijke boscel is de verdere ontwikkeling van rode beuk en wintereik,hun taps toelopende en mengverhouding <Wikipedia>
Het noordelijke Eifelbeukenbos